ประวัติกะหรี่ปั๊บ

ประวัติกะหรี่ปั๊บ

         เป็นอาหารสไตล์ตะวันตกผสมกับอินเดีย เริ่มเป็นที่นิยมโดยชาวมุสลิมในประเทศไทย คาดว่าเป็นอาหารที่ถูกคิดค้นโดยโดยท้าวทองกีบม้า โดยตอนแรกชื่อว่า curry puff (พัฟฟ์ผงกะหรี่) ต่อมาได้เพี้ยนมาเป็น กะหรี่พัฟฟ์ และเพี้ยนเป็นกะหรี่ปั๊บในที่สุด

       สถานที่ที่ขึ้นชื่อเรื่องกะหรี่ปั๊บที่มีชื่อเสียง คือ อำเภอมวกเหล็ก จังหวัดสระบุรี จนกลายเป็นคำขวัญของอำเภอ ที่ว่า "เนื้อนุ่ม นมดี กะหรี่ดัง"  และนอกจากนี้ยังมีการทำกระหรี่ปั่บที่ใหญ่ที่สุดในโลกด้วย หนัก300 กิโลกรัม โดยใช้เส้นผ่าศูนย์กลาง 3 เมตร ลึก 80 เมตร ใช้คนทำ 20 คน และใช้นำมันพืชในการทำ ถึง 2,000 ลิตร ในงานมหกรรมสินค้าราคาถูกและงานกาชาดสระบุรี เมื่อ 28-31 ธันวาคม พ.ศ.2540

ล่าสุด มีขนมโบราณอีกชนิดที่เจ้าของรื้อฟื้นกลับมาทำขายอีกครั้งหนึ่ง ปรากฏว่าขายดิบขายดี จนทำให้ต้องบอกต่อให้กันฟัง ขนมนั้นคือ "กะหรี่ปั๊บโบราณ" เป็นกะหรี่ปั๊บ แป้งบาง เกลียวเล็ก รับประทานกับอาจาด สูตรของ คุณสุวิมล ทองลิ่ม หรือเรียกแบบกันเองว่า คุณเล็ก คุณเล็กเจ้าของสูตรกะหรี่ปั๊บโบราณ วัย 67 ปี เล่าถึงที่มาที่ไปว่า เป็นคนกรุงเทพฯ เมื่อเรียนจบไปช่วยญาติทำขนมขายที่ตลาดย่านยาว อำเภอตะกั่วป่า จังหวัดพังงา ตั้งแต่อายุ 17 ปี จนแต่งงานกับสามี ทำให้ต้องออกจากบ้านญาติ มาอยู่บ้านพักข้าราชการ แต่เนื่องจากไม่ชอบอยู่เฉย อีกทั้งได้วิชาทำขนมหลายอย่างจากญาติทางฝ่ายพ่อ ไม่ว่าจะเป็นกะหรี่ปั๊บ ข้าวต้มมัด ขนมถ้วยฟู ขนมปุยฝ้าย ขนมเปียกปูน ขนมหม้อแกง และขนมพื้นบ้านของจังหวัดพังงา เช่น ขนมโกซุ้ย ขนมเป่าร้าง เลยคิดจะทำขนมขาย ถือเป็นการหารายได้ช่วยครอบครัวทางหนึ่ง เพราะเมื่อ 40 กว่าปีที่ผ่านมา เงินเดือนข้าราชการน้อยมาก อีกทั้งมีลูกหลายคน ซึ่งตอนแรกคิดไม่ออกว่าจะขายอะไรดี แต่มีวันหนึ่งไปเยี่ยมนายอำเภอ เห็นคุณนายนายอำเภอกำลังปั้นกะหรี่ปั๊บจึงนั่งดูพร้อมกับจำไว้ว่าจีบกะหรี่ปั๊บให้เป็นเกลียวเล็กๆ แต่สวยงามอย่างไร ประจวบเหมาะกับที่บ้านรับนิตยสารขวัญเรือน ฉบับที่ลงวิธีทำกะหรี่ปั๊บ จึงได้หัดทำไส้พร้อมกับหัดจีบไปเรื่อย จนได้กะหรี่ปั๊บเป็นเกลียวสวยงาม อีกทั้งเมื่อมาสำรวจตลาดพบว่า มีขนมมากมายวางขาย แต่ไม่มีกะหรี่ปั๊บ จึงคิดว่า สาเหตุหลักน่าจะเป็นเพราะหาคนที่จะจีบให้เป็นเกลียวเล็กสวยงามนั้นยากมาก ตนเองเลยตกลงใจเลือกทำขนมชนิดนี้ขาย คุณเล็ก เล่าอีกว่า แรกที่ทำขาย จะทำเป็น 2 ช่วงคือ ช่วงเช้าจะมีคนรับไปขายที่ตลาด ทำวันละประมาณ 100 ตัว ขายหมดทุกวัน ต่อมาคนรับไปขายบอกว่า ให้ทำขายตอนบ่ายด้วย ชาวบ้านจะได้รับประทานเป็นอาหารว่าง ทำให้ต้องทำเพิ่มอีกกว่า 100 ตัว ซึ่งยังขายหมดทุกวันเหมือนเดิม "ทำกะหรี่ปั๊บขายต่อเนื่องมา 3-4 ปี จนกระทั่งต้องย้ายเข้ากรุงเทพฯ จึงเลิกทำ แต่หลังจากนั้นประมาณ 2 ปี สามีกลับไปทำงานที่อำเภอตะกั่วป่าอีกรอบ จึงรื้อฟื้นทำขายอีกครั้งหนึ่ง คราวนี้จะขายเฉพาะวันวันเสาร์-อาทิตย์ ขายตัวละ 50 สตางค์ คนขายคือลูกชายคนโตและคนรอง จะนำขนมใส่ถาดอะลูมิเนียมสี่เหลี่ยมพร้อมด้วยหม้ออาจาดเล็กๆ หิ้วไปด้วย ปรากฏว่า ขายไม่กี่ชั่วโมงก็หมด โดยทำวันละประมาณ 300 ตัว ลูกชายชอบใจและชอบที่จะขาย เพราะได้ค่าจ้างไปซื้อของเล่น"คุณเล็ก ย้อนอดีตให้ฟัง

อ่านต่อได้ที่ www.rsu.ac.th

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International License.